Schrijfwedstrijd paginakop

Winnaars 2021

Winnaars 2021

Winnaars van de dichtwedstrijd 2021.

Judith Bisscheroux - ‘Van een afstand nabij’

Op anderhalve meter ben je mijlenver
van mij
Mijn verregaande complottheorieën komen
Steeds dichterbij
De relschoppers hebben mijn hersenpan verlaten  
staan nu voor de deur in de rij
De boze buitenwereld in de woonkamer
In mijn eiland van alleenheerschappij
Niet langer gesloten tussen deze vier bakstenen muren
Maar grenzeloos vrij
Onze  gemeenschappelijke vijand verdeelt ons in wij en jullie
In hij en zij
Stond ik maar niet meer tegenover
maar weer zij aan zij
Dan voelde ik jou, jij onbekende
Zo ongekend bekend dichtbij

Marina – ‘Ergens in mijn hoofd’

Ergens in mijn hoofd
zit een vakje met herinneringen.
Opgesloten, dichtgestopt,
volgepropt met rommel.
Liever laat ik je mijn hoekje met cadeautjes zien.
Groot en klein,
Al tig keer uitgepakt.
Met elke keer een glimlach op mijn gezicht.
Ho! Dát vakje, daar blijf je van af!
Dat vakje is van mij!
Die ruim ik zelf wel op
en soms.. dan sta jij me bij.
O, ga nu niet lopen trekken,
dan gaat ie weer op slot
en mag je alleen mijn mooie hoekje zien.
Maar wie weet, als je ‘gentle’ bent,
misschien vind ik dan weer de sleutel
en kan ik je wat van die rommel tonen.
En heel misschien,
als je hier blijft, bij mij
alleen dan misschien
durf ik het vakje om te keren
en de rommel op te ruimen.
En weet je..
Heel, heel misschien
..verschijnt er dan weer een nieuw pakje in mijn mooie dingen hoekje.

M. - ‘Wakkere, wankele wereld in de steigers’

Ik zou willen wonen in een luchtkasteel
Muren gemetseld van broze dromen
Behangen met plaatjes uit een ver verleden
en tijden, die nog moeten komen
Gangen, gebeiteld in mijn geheugen
gaan terug naar waar ik nooit kwam
Daar, waar ik mezelf leer kennen,
dat is het punt, ik weet ervan
Dat de versperring van mijn geest,
de barricade, op weg naar het doel
niet genomen wordt  met gezond verstand
maar met een overdosis van gevoel
Zo eindig ik weer bij mezelf;
daar breek ik alle muren af
En in de bouwput van mijn dromen
delf ik dan mijn eigen graf

Gisele Vranckx - ‘Samen staan we sterk’

als jij net als ik dat teken zoekt
van liefde en herkenning
draai je om
ren naar mij
ik sta al dichterbij
dan jij zou kunnen denken
blijf dan staan
kijk me aan
ik wil niet meer
alleen bestaan

Marijke de Roos - ‘Zonder woorden’

Ik kwam haar tegen
In stilte begrijpen we elkaar
Pratend over gewone dingen
Wat betreft ons psychische worsteling, hadden we genoeg aan een gebaar
We begrijpen elkaars gedrag
Steunen elkaar door er te zijn
Voelen elkaars verdriet, maar samenhorigheid gaat ook gepaard met een lach
We weten dat we veel hebben meegemaakt
Dat we soms heftig worden geraakt
Van dit alles is zo fijn
Dat we een stille twee eenheid zijn