Thuiskomen bij mijzelf - Anja Lemmen

De kerkklok slaat twaalf ure
’t Is nacht, de straten stil en leeg.

Mijn weg is bochtig en het zal niet lang meer duren,
dat ik mijn voordeur nader en mijn voeten veeg.

Ik klop en hoor een zacht ‘kom binnen’
Lichtschijnsel, een tafel, een boek, een kussen in mijn stoel

Dit adres zo veilig en gekend,
is thuiskomen met een warm gevoel