Mijn zoon - Eelkje Postma

Je bent mijn ster
Aan mijn firmament
Je bent mijn grootste liefde
Dat geen angst of donker kent

Ik had je in mijn ziel gewenst
Met alles wat ik was
Je was en bent mijn wereld
Ik draaide om jouw as

En met alles wat ik hoorde
Proefde en voelde
Ben jij in mijn leven geweest
Met alles wat God en Natuur had gewild en bedoelde
In mijn hart en in mijn geest

Je was en bent het centrum
Van het kompas van mijn ziel
Toen uit mijn heelal en firmamentje
Het sterretje uit de hemel viel

Ik kan niet rusten
En niet dromen
Ik lijk een automaat
De dagen blijven komen 
En de nachten zijn te laat

De zon heeft het lef om
Nog steeds te schijnen
Samen met de maan
En de sterren zijn eenzaam
Omdat er één is weggegaan

Ik zoek je in het donker
Waar de grote sterren zijn
Soms zie ik meteoren en
De kans is veel te klein

Ik wens dat ik een ster ben
Dat ik kan vallen weer omhoog
En dan vind ik je in mijn gedachten
Een grote sterrenboog

Ik wacht op je mijn ster
Ik wens hier aan de overkant
Ik hou van je, een leven lang
En ik zie je in het sterrenland