De overwinning - Hélène van Ostaay

Gedicht 1: De prioriteit
Alles voelt prikkelend aan en tergend sloom,
Waarom is dit niet gewoon een slechte droom?
Zwaarwegend zijn deze irritante namaakbacillen, 
Hiervan gaan de neusgaten oncontroleerbaar trillen.
De bonzende hamers gaan te keer op het hoofd,
Wanneer komt de tijd dat het vuur in de maag uitdooft?
Daar komt het leger! Ze staan allemaal in het gelid,
Zij maken hopelijk een einde aan deze achtbaanrit. 
Geef eraan toe en laat de rust je verzorgen,
Bepaalde zaken kunnen echt wachten tot morgen.

Gedicht 2: Het gevecht
Na drie red bulls en een Nurofen toe,
Is dit geen kwakzalverij en leidt de pijn niet tot moe.
De vereiste idealen staan in de rechtbank terecht,
Deze doelen bereiken, blijft helaas een gevecht. 
Voor onnodige zaken is geen plek voor thuis, 
Al dat gedwarrel en gedol is slechts achtergrondgeruis. 
Wordt het gekocht met daarop de dood?
Nee, binnen 5 rondes is het leven niet de ring uit gestoot!
Slechtst enkele aspecten krijgen de prioriteit,
Het zijn de zaken die wederkerig zijn met hun tijd.

Gedicht 3: Het herstel
Beginnend bij de eeuwigdurende proloog,
Wordt er gehunkerd naar de confronterende epiloog.
Kunnen wij niet praten? Mijn immuunsysteem zet het op een lopen. 
Kan ik met je onderhandelen of je met medicijnen omkopen? 
Jij hopeloze ziekte, ga op zoek naar een andere gastheer, 
Ga ergens anders huishouden, je verpest de hele sfeer. 
Houdt op met je klaagzang, ik laat je wegkwijnen, 
Ga iemand anders met je eenzaamheid pijnigen. 
Er is geen sprake van een symbiose, 
Het herstel is de geweldige apotheose!