“Tekenen helpt mij verwerken, begrijpen en accepteren”
“Mensen vragen wel eens waar ik ervaring mee heb”, zegt ze als we het gesprek vervolgen en ze ingaat op haar rol als ervaringsdeskundige. “Ik denk dat het beter is om te vragen waar ik géén ervaring mee heb. Ik kan namelijk op veel verschillende gebieden ingezet worden, afhankelijk van de behoeften. In mijn opleiding leerde ik om mijn ervaringen collectief in te zetten. Zo werk ik momenteel vooral met de doelgroep EPA (Ernstige Psychiatrische Aandoeningen), waarbij mensen ook psychotische gevoeligheid kunnen hebben. Zelf heb ik geen psychose gehad, maar ik heb wel angsten ervaren en ben in de war geweest. Dus er zijn raakvlakken tussen mijn ervaringen en die van de doelgroep. Daar kunnen we over praten. Daarnaast ben ik een nieuwsgierig persoon en oprecht geïnteresseerd in de beleving van anderen.”
Medische mallemolen
Nadat ze verschillende therapieën volgde en weken in een privékliniek zat, weet Lynn haar leven rond 2021 weer oppakken. Ze gaat weer werken in het HR-vakgebied, maar ze valt na een tijdje weer uit. Dit keer door medische klachten die veel impact hadden op haar energieniveau. Een nieuwe periode van paniekaanvallen breekt aan. “Ik kwam in de medische mallemolen terecht en ik dacht als dit nog langer duurt, raak ik weer depressief.” Ze realiseert zich ook steeds meer dat het HR-vakgebied niet voor haar is weggelegd. “Toen ben ik me gaan verdiepen in ervaringsdeskundigheid en heb ik me ingeschreven voor de opleiding ‘Ervaringsdeskundigheid in Zorg en Welzijn’ aan de Hogeschool van Amsterdam. Binnenkort heb ik mijn verdediging en dan is het klaar."
Creatief uiten van gevoel
Het afgelopen jaar liep ze stage op het Transferium, afdeling van Parnassia (Haaglanden) en vanaf 1 juli werkt ze in het wijkteam Zeeheldenkwartier en als coördinator ervaringsdeskundige. Als ervaringsdeskundige gebruikt ze haar creativiteit in het contact met cliënten.. ”Ik gebruik mijn tekeningen op verschillende manieren. Bijvoorbeeld, ik maak vaak samen met cliënten een levenslijn. Ze mogen dat doen op de manier die ze willen. Sommigen willen gewoon een opsomming maken, anderen maken een mindmap, en weer anderen willen een kaart maken met verschillende gebieden, een soort landkaart. Een klasgenoot van mij deed laatst haar herstelverhaal voor een groot publiek en vroeg aan mij of ik daar tekeningen voor wilde maken. Dat heb ik gedaan, en ze heeft een van de tekeningen op glas laten printen en het hangt nu in haar huis, omdat het zo goed weergaf wat ze wilde uitdrukken, zei ze.”
Gewoon bezig zijn is al genoeg
“Persoonlijk helpt tekenen mij enorm bij het verwerken van dingen. Praten is ook belangrijk, maar de combinatie van tekenen en praten werkt heel goed, denk ik. Altijd als ik naar een cliënt ga, of als een cliënt naar mij komt, heb ik stiften en papier bij me. Zelfs als ze niets hebben met tekenen of creativiteit. Vaak wordt creativiteit gelijk geassocieerd met Rembrandt en Mozart en dat soort dingen. Gewoon bezig zijn is al genoeg, iets om handen hebben zodat je minder gaat nadenken over hoe je erbij zit of wat de ander van je vindt.”
Een tekening van mijzelf als baby
Lynn tekent puur op gevoel, ze gebruikt daarbij beelden die zij in haar hoofd visualiseert. “Het begon denk ik met mijn eigen herstelverhaal. Een paar jaar geleden liep ik vast omdat ik niet wist wat er precies gebeurd was in mijn kindertijd. Ik ben me toen gaan verdiepen in vroegkinderlijk trauma en pre-verbale trauma's. Ik ontdekte dat ik er destijds geen woorden voor had en het nooit heb kunnen benoemen als kind. Toen las ik een boek genaamd "Bestaansleegte" en dacht: ja, dat is het, dat is hoe het voelt. Ik zal waarschijnlijk nooit precies weten wat er is gebeurd of hoe ik het in woorden kan vatten, want het is een bepaald gevoel. Maar door dat gevoel te tekenen, kan ik het uiten en een plek geven. Het begon allemaal met een tekening van mijzelf als baby, hoe ik het nu in mijn hoofd zie of hoe het voor mij voelt. Door te tekenen kan ik het verwerken, begrijpen en accepteren.”
Tattoos
We komen aan het einde van het gesprek, wat ook nog opvalt zijn een aantal tattoos op haar arm. Op haar onder arm staat brave en aan de achterkant staat Perfectly imperfect. Lynn: “Ik vind het belangrijk om mezelf eraan te herinneren om dapper te zijn en mezelf te accepteren zoals ik ben, ondanks mijn imperfecties. Als ik klaar ben met de studie, wil ik een aantal vlinders op mijn andere arm. Een vlinder moet zelf uit zijn cocon komen, anders is het niet sterk genoeg om te overleven. Als je hem helpt, dan gaat hij dood. Alles heeft zijn tijd.”
Het hoeft niet perfect
“Tekenen en creatieve uitingen kunnen een krachtig middel kunnen zijn om jezelf te uiten, emoties te verwerken en een gevoel van controle te krijgen”, zegt ze tot slot. “ Het hoeft niet perfect te zijn of artistiek te zijn. Het gaat erom dat je jezelf toestaat om te creëren en je gevoelens op een andere manier te uiten. Het kan helpen om woorden te vinden voor wat moeilijk uit te drukken is. Probeer het gewoon eens, zelfs als je denkt dat je niet creatief bent. Het proces zelf kan al helend zijn en nieuwe inzichten geven.”
Een gedeelte uit Lynn’s herstelverhaal:
Het meisje kon het woord ervaringsdeskundigheid niet langer meer negeren. Ze vond steeds meer ontbrekende puzzelstukjes. Het meisje kwam erachter dat, haar manier van denken bij haar hoort, dat onderzoeken, vragen stellen en een kritische blik ook een kracht kunnen zijn. Het meisje ontdekte steeds meer over zichzelf. Ze kwam er ook achter ze dyslexie en automatiseringsproblemen met operationele dyscalculie heeft. Ze kwam erachter dat zij graag top-down en bottum-up tegelijk leert en altijd opzoek is naar het totaalplaatje. Ze kwam erachter dat hooggevoeligheid en hoogbegaafdheid geen vloek hoeven te zijn.
Maar eigenlijk nog veel belangrijker:
Het meisje kwam erachter dat…
… zij heel veel interesses heeft
… zij graag op onderzoek uit gaat
… zij zich niet sociaal wenselijk hoeft te gedragen om aardig gevonden te worden
… zij niet bang is voor het donker
… zij trots mag zijn op wie ze is
… zij zichzelf mag zijn
… zij het waard is om te leven
… zij de moed en de kracht heeft om haar verhaal te vertellen
Dat meisje… dat ben ik.