paginakop nieuwsdetail

Componence Asset List

848+424+dorestad+dames.jpg
13 juli 2022

Wat als dit mijn ouders waren?

In de besloten tuin van Icarus, afdeling ouderenpsychiatrie van Dorestad, groeten Whitney en Joëlle een cliënt die van de zon geniet. De cliënt zegt vriendelijk gedag. “Je bouwt een band op met cliënten. Je werkt met mensen die zorg en aandacht nodig hebben. Die kan ik ze geven.” zegt Joëlle.  

Drive

Ze wilde altijd al in de psychiatrie werken, reageerde op een vacature bij Dorestad, liep een dag mee en was verkocht.  “Ik werk er pas een half jaar, maar voel me als een vis in het water hier. We werken met een fijn team van collega’s waar ik van alles mee kan bespreken en veel van kan leren.” zegt Joëlle Steentjes. “Vriendinnen verklaarden me voor gek dat ik ging werken met ouderen en dan ook nog in de psychiatrie. "Waarom zou je dat doen?" vroegen ze. Ik kan het niet goed uitleggen, maar je moet dat zorgzame in je hebben. En ook een drive om het willen en blijven proberen contact te maken met de bewoners zodat je bijdraagt aan betere kwaliteit hun leven. Ik moet er niet aan denken om in een winkel of op een kantoor te werken.”  

Whitney Steenvoort loopt al langer rond in de zorg. “Ooit begonnen in de verslavingszorg en gewerkt op een gebruikersruimte in de Schilderswijk. Ik merkte dat ik wilde werken met ouderen. Na een stage op Dorestad kreeg ik een vast contract. Dat is zo’n 10 jaar geleden. Geen moment spijt van gehad.”

Ik luister echt

Een van de mooie dingen aan werken op Dorestad vind ik dat je als team bezig bent met én voor de bewoner. “Ik kijk, observeer, praat en luister echt naar onze cliënten. Dat laatste is zo belangrijk. Zo weet ik hoe ze in hun vel zitten, zowel psychisch als lichamelijk en kan ik veranderingen snel opmerken en dat doorgeven. Omdat wij veel en intensief met onze cliënten in de weer zijn, wordt er juist heel goed naar ons geluisterd. Onze inbreng wordt gewaardeerd en dat geeft je een goed gevoel.” aldus Whitney.
Joëlle: “Dat we op elkaar kunnen terugvallen wist ik, maar de coronaperiode maakte dat goed duidelijk. Dorestad ging op slot. We hebben gebikkeld als team en probeerden het voor de bewoners toch zo gezellig mogelijk te maken. En zo zijn we goed door deze periode gekomen. En 'we' zijn dan de collega’s en natuurlijk onze cliënten.“

Verschillend maakt interessant

Icarus is een grote afdeling met 45 bedden. We hebben mensen met zoveel verschillende achtergrond en problematiek in huis, dat maakt het iedere dag leuk en afwisselend, geeft Whitney aan. “Ik probeer ze altijd de beste zorg te geven, met in mijn achterhoofd, wat als dit mijn ouders waren? Wat en hoe zou ik het dan doen?" zegt Joëlle. Tuurlijk zijn er hier op de afdeling ook incidenten zegt ze, maar ik houd mezelf voor dat het niet de cliënt is, maar het psychisch probleem waardoor de cliënt zo doet.  

Contact

“We proberen onze cliënten een thuisgevoel te geven. We delen de lach en traan, waarbij we onze professionele afstandelijkheid wel bewaren. Familie komt heel vaak niet meer op bezoek. Er is al zoveel gebeurd binnen een gezin en familie voordat een hier komt, dat is niet zomaar hersteld. We informeren de contactpersoon van de familie wel over het wel en wee. Soms polsen we ze of ze openstaan voor een laagdrempelig contact. Sommigen hebben daar helemaal geen behoefte aan, anderen staan daar wel voor open. Zo was er laatst iemand na jaren weer even op bezoek. Na afloop zei hij, ‘wat fijn dat we elkaar even gesproken hebben.’ We gaan nu heel voorzichtig beginnen met het opbouwen van een band.” 

Realiteitszin

Een aantal cliënten kan de afdeling af en naar buiten, maar zij blijven dan altijd in de buurt. “Dorestad geeft ze een veilig gevoel. Hier kunnen ze zijn zoals ze zijn, zonder de veroordeling door anderen. En het is ook indirect een compliment naar ons toe dat wij ze dat veilige thuisgevoel kunnen geven.” vat Whitney samen.

Ruimte voor groei

Het mooie aan Dorestad vind ik ook dat ik de ruimte krijg om te groeien zegt Joëlle. “Ik wil de cliënten beter begrijpen, zodat ik dat dan ook weer ten goede kan laten komen aan de cliënten. Die ruimte om een opleiding te volgen krijg ik van de managers. We hebben nu veel over zorg aan cliënten gesproken, maar onze managers zorgen ook voor ons. Het is het team Dorestad die het werken hier zo leuk maakt.

Dorestad; alleen voor bijzondere ouderen

In dit Haagse verpleeghuis verblijven, al dan niet tijdelijk, mensen met een psychiatrische aandoening in combinatie met een lichamelijke ziekte of beperking. Ook mensen met een psychiatrische aandoening die tijdelijk verpleeghuiszorg nodig hebben, bijvoorbeeld na een operatie in een ziekenhuis, verblijven tijdelijk in Dorestad. In een serie interviews vertellen collega’s over hun werk binnen Dorestad.