paginakop nieuwsdetail

Componence Asset List

fred+mooi+849+424.png
31 maart 2023

In de schijnwerper: de ervaringswerker

Binnen Parnassia Groep en werken duizenden collega’s, met een variëteit aan functies. Wie zijn dit en wat doen ze eigenlijk? In het kader van de interne samenwerking zetten we elke maand een functie in de schijnwerper. Deze maand de functie van ervaringswerker bij Parnassia. Fred worstelde bijna 20 jaar met een drankprobleem. Op één van zijn drinkavonden vloog de gangkast van zijn huis door eigen toedoen in de fik. Het was een keerpunt in zijn leven. Hij stopte acuut met drinken. Nu vijf jaar later helpt hij lotgenoten.

Je werkt sinds 1 januari als ervaringswerker bij Parnassia. Wat is volgens jou de toegevoegde waarde van ervaringswerkers?

“De toegevoegde waarde van een ervaringswerker is denk ik dat ze mensen kunnen begeleiden op andere vlakken dan alleen hun diagnose. Cliënten zeggen tegen mij, bij jou kan ik meer mijn hart luchten. Tegen mij durven ze te zeggen hoe het echt gaat. Ervaringswerkers zijn binnen herstelgerichte zorg essentieel om de doodeenvoudige reden dat behandelaren persoonlijk geen ervaring hebben met de problematiek. Dat besef begint langzaam bij iedereen te komen.”

Hoe is het ervaringswerk op jouw pad gekomen?

“Ik heb ruim 20 jaar geworsteld met een drankprobleem. Op een gegeven moment was dat niet meer vol te houden. Ik kreeg brand in mijn huis door mijn alcoholgebruik. Er viel een asbak om en met m’n dronken kop heb ik de brandende peuken opgezogen met de stofzuiger. Ik zette die stofzuiger zo in de gangkast terug. Dat ging smeulen, even later stond de hele gangkast in de fik en een gedeelte van de etage. Toen dacht ik, nu wordt het echt tijd om te stoppen Fred. Dat is bijna 5 jaar geleden.”

Wat was de aanleiding van je drankprobleem?

“Ik had lange tijd niet het idee dat ik een gigantisch probleem had. Ik begon te drinken toen ik dertien was. Op die leeftijd verloor ik mijn moeder aan kanker, een jaar later overleed mijn vader. Dat was emotioneel niet te behappen voor mij als puber. Zo is het begonnen. Een beetje verdoven van mijn emoties en me wat lekkerder voelen. Zo ging het van kwaad tot erger. Ik dronk de laatste jaren doordeweeks iedere avond een fles witte wijn en in het weekend drie flessen per avond.”

Hoe was het om te stoppen?

“De eerste week dat ik stopte was heel heftig. Heel slecht slapen en veel zweten. Ik zag allemaal grote beesten, hallucinaties. Ik kwam in behandeling bij Brijder, daar ben ik heel goed geholpen. Onder andere met cognitieve gedragstherapie. Ik kreeg goede handvaten om te voorkomen dat ik zou terugvallen. Wat doe je in moeilijke situaties? Hoe reageer je bij groepsdruk? Ik heb ook nog een jaar bij de AA gezeten, dat was ook fijn om met lotgenoten erover te praten. Belangrijkste was dat ik echt een sterke motivatie had. Na verloop van tijd kreeg ik een gevoel dat het mooi zou zijn als ik ook andere mensen zou kunnen helpen.”

Hoe ben je ervaringswerker bij Parnassia geworden?

“Ik ben eerst vrijwilligerswerk gaan doen. Ik had toen nog helemaal niet iets van ik word ervaringswerker. Bij een aantal zogenoemde huiskamers voor kwetsbare mensen in de Zaanstreek ben ik koffie en thee gaan schenken. Maar ik had al snel een klik met de mensen, er ontstonden gesprekken en ik stelde veel vragen. Dat viel de mensen van Parnassia die daar kwamen op. Zij zagen potentie in me en zeiden dat ik moest solliciteren als ervaringswerker.”

Wat houd je werk als ervaringswerker precies in?

“Ik bied ondersteuning aan mensen met een psychische kwetsbaarheid. Dat hoeven niet per sé mensen met een verslaving te zijn. Als ervaringswerker kan je ook prima mensen ondersteunen die andere problemen hebben. Veelal spelen dezelfde problemen bij mensen, zoals financiële problemen, gedragsproblemen, gedoe met familierelaties of moeite hebben met het aanknopen van nieuwe vriendschappen. Ik probeer de mensen vertrouwen te geven en te helpen bij het vinden van een training, een baantje, hobby's of we proberen samen een buddy te zoeken.”

Wat vind je leuk aan het werk?

“Wat ikzelf mooi vind aan het werk, is dat je mensen echt verder op weg helpt. Zo begeleid ik een vrouw met een angststoornis. Zij heeft heel veel moeite om de supermarkt in te gaan. Op vrijdag doen wij samen boodschappen. Voordat we naar binnen gaan zeg ik: let op je ademhaling. Binnen probeer ik haar aandacht af te leiden van alle mensen. Eerst liep ik met haar mee om de boodschappen in het mandje te doen, nu lopen we in gescheiden gangpaden en dan vraag ik af en toe hoe het gaat. Ze doet nu zelfverzekerder boodschappen.”

Wat zijn de uitdagingen in je werk?

“Wat lastig is, is als ik bijvoorbeeld bij iemand kom die niet gemotiveerd is. Wat ik dan kan doen bij alcoholproblematiek, is samen een lijstje maken met de voordelen en nadelen van drinken. Als er meer voor- dan nadelen zijn dan weet ik al genoeg. Maar ik geef niet zomaar op hoor. Soms is het al mooi als iemand zegt: “Nou je hebt me toch aan het denken gezet". Wat ook heftig kan zijn is als iemand in een psychose zit.  Ik heb een keer iemand gehad die dacht dat we afgeluisterd werden via de stopcontacten. Je moet dan ontzettend goed nadenken over wat je zegt, want je kan het natuurlijk ook erger maken. Mensen die kunnen daardoor heel achterdochtig en agressief zijn.”

Hoe ga je hiermee om?

“Ik werk nauw samen met de psycholoog en de casemanagers van het ggz-team. Iedere ochtend nemen we de hete hangijzers door. Ik kan dan bijvoorbeeld advies vragen over wat te doen bij iemand met weinig motivatie. Dan geven ze suggesties voor vragen die ik kan stellen. Voor mij is het ook belangrijk dat ik continu goed blijf luisteren. Hoor ik gekke dingen? Want wat voor een behandelaar klip en klaar is, hoeft dat voor mij niet te zijn. Met alle ervaringswerkers in de regio hebben we ook eens per maand een evaluatie. Zo houden we elkaar scherp.”