“Het is moeilijk voor te stellen dat ik Alzheimer heb”
De Kopzorggroep is een wekelijkse bijeenkomst van Parnassia waarbij mensen met dementie elkaar ontmoeten. “De groep biedt mij vooral geruststelling”, zegt deelnemer Leo van der Ark. Leo heeft bij het geriatrie team van Parnassia een behandeling achter de rug voor stemmingsproblematiek en aanwijzingen voor cognitieve stoornissen, zoals overzichtsverlies en geheugenproblemen.
“De verhalen die met elkaar gedeeld worden, maken indruk”, zegt Leo over de Kopzorggroep. “Ik moet denken aan een vrouw die vertelde dat ze merkte dat ze erg achteruit ging. Het raakte me te horen hoe dat voor haar was, hoe het voelde. Uiteindelijk is ze ook gestopt met de groep omdat het niet meer lukte om deel te nemen. Het is heel raar als zo iemand dan ineens weg is en ermee stopt. De groep biedt mij vooral geruststelling en soms steek ik er ook nog wat van op.”
Kopzorggroep voor mensen met dementie
De Kopzorggroep is een geanimeerde bijeenkomst waarbij mensen met dementie elkaar wekelijks zien. De bijeenkomst duurt ongeveer anderhalf uur en bestaat uit twee delen. Eerst wordt de mogelijkheid geboden om met elkaar te spreken. Daarnaast wordt er tijd besteed aan het doen van bewegingsoefeningen . ‘We delen verhalen met elkaar en dit kunnen best confronterende verhalen zijn, maar het gaat vaak ook gewoon over ‘Koetjes en Kalfjes’, vervolgt Leo. ‘Het is een wisselend en heterogeen gezelschap van ongeveer tien personen. Er is geen maximaal aantal bijeenkomsten waaraan je mag deelnemen, je mag blijven komen zolang het nog kan en je daar behoefte aan hebt.”
Diagnose ziekte van Alzheimer
Leo meldde zich vorig jaar bij het geriatrie team op de Leggelostraat omdat hij last had van stemmingsproblemen. Leo: “Na verloop van tijd zag mijn omgeving dat ik mij thuis onvoldoende kon redden. Zo lukte het me niet meer om het huishouden goed op orde te houden en at ik niet goed waardoor ik veel gewicht verloor. Uiteindelijk ben ik in de kliniek van Parnassia opgenomen om te herstellen en hebben ze daar verder onderzoek gedaan. Toen is de diagnose ziekte van Alzheimer gesteld.”
Vage klachten en niet tastbaar
“Ondanks dat ik de ziekte van Alzheimer heb, blijft het voor mij onduidelijk wat voor invloed dit precies heeft op mijn dagelijks leven. Ik vergeet wel eens wat, de oriëntatie in tijd is aangedaan en het plannen van afspraken lukt minder goed, maar ik kan nog goed mijn leven leiden. Daarom is af en toe moeilijk voor te stellen dat ik het heb. Het is een ziekte met klachten die vaag en niet tastbaar zijn, in tegenstelling tot wanneer je je been breekt waarbij je kan zien wat er mis is.”
Luisteren naar de vogels
“Inmiddels kan ik mezelf met behulp van thuiszorg voldoende redden en woon ik nog zelfstandig”, zegt Leo tot slot. “Ik ga wekelijks naar de Kopzorggroep, wat me erg helpt. Verder probeer ik zo goed mogelijk mijn leven te leiden. Ik maak dagelijks een wandeling, waar ik erg van genieten. Dan kijk ik naar de plantjes en luister ik naar de vogels waarbij ik dan probeer te achterhalen welke vogels het zijn.”