“Het geeft steun en rust dat je altijd bij iemand terecht kan”
Mantelzorger zijn betekent dat je zorgt voor een naaste die langdurig ziek is, een beperking heeft of hulpbehoevend is. Astrids’ man Jan heeft de ziekte van Alzheimer. Hij is sinds 2017 in zorg bij het geriatrie team van Parnassia. Astrid vertelt over haar ervaringen als mantelzorger en haar contact met het geriatrie team. “Er wordt naar ons geluisterd.”
Ongeveer 4 jaar geleden merkte Astrid dat de geheugenklachten van haar man steeds erger werden. Astrid: “Hij was al een keer onderzocht in het ziekenhuis, maar op dat moment was er nog sprake van milde klachten. Op een gegeven moment namen de geheugenklachten zo erg toe dat ik me zorgen begon te maken. Hij vergat vaker dingen, bijvoorbeeld wat we kort geleden gedaan of gezegd hadden. Ook de communicatie tussen ons verliep steeds stroever, we begrepen elkaar niet meer. Vervolgens is hij opnieuw onderzocht en is de ziekte van Alzheimer gediagnostiseerd.”
In behandeling voor dementie
Nadat de diagnose bekend was, kwam hij in zorg bij het geriatrie team van Parnassia. Geriatrie legt zich toe op ouderen met meerdere aandoeningen tegelijkertijd. Vaak gaat het om een combinatie van lichamelijke, psychische en sociale problemen. Astrid: “Jan kwam in behandeling voor zijn dementie, en later ook voor begeleiding en behandeling bij onrust. Voor de dementie kreeg hij medicatie (cholinesteraseremmers). Dit werkt nog steeds goed.“
Een luisterend oor
Het geriatrie team bestaat uit meerdere disciplines zoals een klinisch geriater, specialist ouderengeneeskunde, psychiater, neuropsycholoog, systeemtherapeut en verpleegkundige.
“De betrokkenheid van de zorgverleners is groot, de gesprekken met de verpleegkundige en de specialist ouderengeneeskunde heb ik als erg prettig ervaren”, vertelt Astrid over het behandelteam. “Er was zowel hulp voor mijn man als voor mijzelf. Ik heb het gevoel dat er naar ons geluisterd wordt en dat ze ons goed kennen.”
Samen naar een oplossing kijken
“Het geeft steun en rust om te weten dat je altijd iemand hebt waar je met vragen over medicatie of gedrag terecht kan”, vervolgt Astrid. “De lijntjes zijn kort en er is regelmatig contact waarbij elke 3 maanden een afspraak op de afdeling plaatsvindt. Voorafgaand aan de afspraak moet ik altijd een korte vragenlijst invullen waarbij ze willen weten hoe het zowel met Jan als met mij gaat. Daarnaast hielpen ze me ook bij de aanvraag van een casemanager*. En wanneer ik het even niet meer weet, dan weet ik dat ik kan bellen met de verpleegkundige zodat er samen gekeken wordt naar een oplossing.”
Informatiemiddag voor mantelzorgers
Astrid bezocht ook een informatiemiddag voor mantelzorgers. “Ik vond de middag heel leerzaam. Een aantal behandelaren gaven uitleg over dementie en tips over hoe je met bepaald gedrag het beste om kan gaan. Door die dag én ervaring heb ik geleerd hoe ik Jan het beste kan benaderen. Bijvoorbeeld als hij onrustig is, dat ik altijd mag bellen met de verpleegkundige en als ik merk dat het me teveel wordt, ik het beste gewoon even weg kan lopen. Verder heb ik ook een buddy geregeld voor Jan die een aantal keer per week met hem afspreekt om mij te ontlasten.”
*Een casemanager is een onafhankelijke en vaste begeleider voor mensen met dementie én hun naasten. Een casemanager informeert, begeleidt, denkt mee, adviseert en regelt zorg. Zo helpt de casemanager om te gaan met de ziekte en met de gevolgen ervan in het dagelijks leven.
*Astrid en Jan zijn gefingeerde namen, de echte namen zijn bij Parnassia bekend.