Rischil is in opleiding tot kinder- en jeugdpsychiater

Thuis zie je beter waar het probleem ligt 

“Bijna dagelijks gaan we bij mensen op bezoek. Je ziet mensen in de thuissituatie en daardoor zie je vaak beter waar het probleem ligt. Je krijgt te maken met allerlei verschillende culturen en ziet hoe familie en naasten betrokken zijn bij de situatie. Ze kunnen op allerlei manieren invloed hebben op de situatie, bijvoorbeeld door hun kijk op medicatie. Soms is de familie ook psychiatrisch belast of maken mensen zich zorgen over wat de buren of hen zullen denken. Dat soort dingen zie je alleen als je bij mensen thuiskomt en je houdt er allemaal rekening mee.”  

Je leert zó veel, dat krijg je nergens anders 

“Wat de crisisdienst voor mij bijzonder maakt is de uitdaging die het biedt: je leert zó veel. De snelle ontwikkeling die ik doormaak, dat krijg je nergens anders. Voor leren en ontwikkelen is veel aandacht bij de crisisdienst. Als we een bijzondere opname meemaken, bespreken we dat in de overdracht. We volgen de cliënt en de behandeling in samenwerking met andere afdelingen, zodat je blijft leren en weet hoe het verder is gegaan. Er wordt veel bijscholing aangeboden waarin we steeds een ander onderwerp bespreken. Je mag daar altijd bij aansluiten.”  

Geen hiërarchie 

“Het team van psychiaters met wie ik werk is heel toegankelijk. Dat is fijn, want je kunt altijd bellen en je vraag stellen. Ze zijn heel open en geven je directe feedback. Niets is dom of raar. Er is hier geen hiërarchie en dat is prettig als je veel wilt leren. Dat geldt ook voor de artsen met wie ik werk. Iedereen is vriendelijk en helpt elkaar. Ook als er iets heftigs gebeurt is er hele goede opvang. Dat is natuurlijk wel een risico wat je loopt in de crisisdienst. Gelukkig is er echt aandacht voor hoe het dan met je gaat.” 

Heftige situaties 

“Je krijgt ook te maken met mensen die het liefst geen zorg ontvangen. Dat kan best heftig of naar zijn. Toch weet je dat je deze mensen wel helpt. Je moet soms over hun grenzen heen gaan om hulp te bieden en dat is dubbel. Je mag meer in crisissituaties, maar het geeft mij vooral voldoening als ik iemand heb kunnen motiveren om zich vrijwillig te laten behandelen. Uiteindelijk is dat ook veel fijner voor de cliënt en geeft het een goed gevoel als je daaraan hebt bijgedragen.”  

Zicht op het zorglandschap 

“Je krijgt bij de crisisdienst ook heel snel zicht op het zorglandschap en alle ketenpartners in een regio. Je blijft dagelijks erachter komen wat er allemaal bestaat, in Den Haag is dat heel veel. Je bent continu aan het schakelen: “Hoe kunnen we deze situatie op de beste manier aanpakken?” Dat vraagt om creativiteit en is heel leerzaam.”